Een leerling met dyslexie én ADHD kan in principe geen aanspraak maken op vergoede zorg zoals bedoeld in de vergoedingsregeling voor diagnostiek en behandeling van ernstige, enkelvoudige dyslexie. Er is geen sprake van enkelvoudige dyslexie, maar van comorbiditeit.
In sommige gevallen kan hiervan worden afgeweken. In de Richtlijn Comorbiditeit van het Nationaal Referentiecentrum Dyslexie (NRD) en het Kwaliteitsinstituut Dyslexie (KD), die per oktober 2012 als bijlage is opgenomen bij het Protocol Dyslexie Diagnostiek & Behandeling, staat dat een kind dat een bijkomende stoornis heeft in aanmerking kan komen voor vergoeding als de andere stoornis niet (meer) belemmerend is voor dyslexieonderzoek.
Als de comorbide stoornis wel belemmerend is voor dyslexieonderzoek en/of -behandeling, dan komt het kind in eerste instantie niet in aanmerking voor vergoeding en wordt geadviseerd eerst de comorbide stoornis te laten behandelen. Het is de diagnosticus die beoordeelt of de bijkomende stoornis belemmerend is voor dyslexieonderzoek en -behandeling.
Alle behandelaren die zijn aangesloten bij een van de twee kwaliteitsinstituten (NRD of KD) werken volgens deze nieuwe richtlijn comorbiditeit.

Bron: masterplan dyslexie