Dyslexie hulpmiddelen konden t/m 2008 als buitengewone uitgaven worden afgetrokken voor de inkomstenbelasting. Vanaf belastingjaar 2009 als uitgaven voor (specifieke) zorgkosten. Sinds de staatssecretaris hier inzake Kurzweil 3000 specifiek een besluit over heeft genomen, is er een einde gekomen aan de verschillende interpretaties van inspecteurs.

De Staatssecretaris van Financiën heeft in februari 2008 besloten dat gespecialiseerde dyslexie software volledig aftrekbaar is als buitengewone uitgave. Hij baseert zijn besluit op de volgende criteria:

• dyslexie wordt in het algemeen aangemerkt als een vorm van invaliditeit.
• het softwarepakket kan worden aangemerkt als hulpmiddel; het lijkt specifiek te zijn samengesteld voor de doelgroep dyslexiepatiënten. Het aanschaffen van een dergelijk softwarepakket zonder medisch advies of zonder medische begeleiding zal uitsluitend worden gedaan door of ten behoeve van mensen met een dyslexieprobleem.
• gezien de problemen die dyslexie veroorzaakt, lijkt het aannemelijk dat belastingplichtigen zich redelijkerwijs gedwongen kan voelen de uitgave te doen.

Onder de regeling valt ook vergelijkbare, specifiek ontwikkelde, geavanceerde software zoals Sprint Plus, evenals andere dyslexie producten zoals Daisy spelers of de ReadingPen.

Bron: Lexima